Ach, co to był za ślub! Gdy w 1981 roku młodziutka Diana Spencer szła londyńską katedrą św. Pawła, aby poślubić księcia Karola, następcę brytyjskiego tronu, oczy całego świata były zwrócone tylko na nią. Media natychmiast okrzyknęły to wydarzenie “ślubem stulecia”, a obszerna, bogato zdobiona suknia Diany stała się ogromnym krzykiem młody. Widowiska, które kosztowało brytyjskich podatników 48 milionów dolarów, nie przyćmił nawet fakt, że Diana przyznała po latach, że dzień ślubu był “najgorszym dniem jej życia”.

Zobacz też: Styl księżnej Diany. Zainspiruj się niezwykłą ikoną mody

Najpilniej strzeżony szkic w Wielkiej Brytanii

Suknia, która trafiła na pierwsze strony gazet na całym świecie, została zaprojektowana przez małżeństwo Davida i Elizabeth Emmanuel. To, jak będzie wyglądała kreacja, było trzymane w tajemnicy do dnia zaślubin. Zachowanie projektu w sekrecie nie było łatwe, bo fotoreporterzy wynajęli mieszkanie naprzeciwko studia pary, a nawet przeszukiwali śmietniki, szukając jakichkolwiek szkiców. Diana otrzymała więc pseudonim “Deborah”, a wszelkie projekty przechowywano w specjalnym sejfie, pilnowanym przez specjalnie wynajętych ochroniarzy.

Trzeba przyznać, że suknia robiła wrażenie. Obszerna, uszyta z jedwabnej tafty kreacja miała aż ośmiometrowy tren, który był zdobiony cekinami i perłami. Cała suknia była ręcznie obszyta aż 10 tysiącami pereł i cekinów z masy perłowej. Efekt potęgował dekolt w kształcie litery V i rękawy obszyte kokardami i ozdobione głębokimi marszczeniami. Diana wyglądała jak księżniczka z bajki, obok której trudno było przejść obojętnie. Wrażeniu nie przeszkodził nawet fakt, że suknia ledwo zmieściła się do karocy, w związku z czym w kościele była już mocno pognieciona.

Suknia, która przynosi pecha

Zgodnie z brytyjskim zwyczajem, Diana w swojej ślubnej kreacji musiała zawrzeć coś nowego, coś starego, coś pożyczonego i coś niebieskiego. Suknia miała więc wszytą koronkę, która należała do królowej Marii (coś starego). Jej głowę zdobiła tiara, która była pamiątką rodzinną rodu Spencerów (coś pożyczonego). Do talii sukni została przyszyta natomiast mała, niebieska kokardka.

Sukienka była przed ślubem wielokrotnie poprawiana. Dania chudła w oczach, więc ostatnie zwężanie kreacji odbyło się jeszcze w dniu uroczystości – delikatny jedwab był zaszywany bezpośrednio na pannie młodej.

Kreację ślubną księżnej Diany trudno nazwać ponadczasową. Obszerna suknia w kształcie bezy doskonale wpisała się w trendy lat 80-tych, jednak obecnie uznawana jest raczej za ciekawą pamiątkę niż inspirację dla przyszłych panien młodych. Suknia nie przyniosła szczęścia ani Dianie i Karolowi, ani parze projektantów – oba małżeństwa zakończyły się rozwodem. Ci drudzy do dzisiaj spierają się (zarówno przed sądem, jak i publicznie) o to, które z nich może nazywać się “projektantem sukni ślubnej księżnej Diany”.

Zobacz też: Najsłynniejsze sukienki świata. “Sukienka zemsty” księżnej Diany