Artykuł zostanie poświęcony samospełniającej się przepowiedni i nie chodzi tu o wizytę u wróżki, która ze szklanej kuli wróży przyszłość. Chodzi o podstawowe prawa rozwoju i sukcesu w życiu, w którym i tak permanentnie i w ostatecznym rozrachunku dążymy do szczęścia – jakkolwiek się je zdefiniuje.

Zamieszczony niżej cytat idealnie oddaje istotę samospełniającej się przepowiedni i wiary.

“Uważaj na swoje myśli, stają się słowami.
Uważaj na swoje słowa, stają się czynami.
Uważaj na swoje czyny, stają się nawykami.
Uważaj na swoje nawyki, stają się charakterem.
Uważaj na swój charakter, on staje się Twoim losem.”

Osoba A  posiadając przekonanie: jestem ładna, tworzy wizję swojej powierzchownosci. Jej zachowanie jest dostosowane do przekonania “jestem ładna” dzięki czemu czuje się pewniej i przez innych ludzi postrzegana jest jako atrakcyjna.

Osoba B mając przekonanie, że jest brzydka i nie traktując siebie z szacunkiem, właśnie w taki sposób będzie odbierana przez otoczenie. Osoba ta będzie dostawała stały feedback od świata, co tylko utwierdzi ją w “trafnosci” przekonań

Człowiek niczym magnes przyciąga zdarzenia i ludzi, zgadzających się z jego wewnętrznym stanem.

Gdy ktoś nieustannie myśli o tym czego nie chce, o problemach, które mogą się zdarzyć oraz tworzy inne szkodliwe halucynacje, które tylko zaśmiecają umysł dostaje to czym skupia swoją uwagę, a cele i rzeczy, których pragnie automatycznie się oddalają

Lęk jest głównym hamulcem rozwoju i osiągania celów.

Warte dodania jest, że proces samospełniającego się proroctwa nie zachodzi na poziomie świadomości

Świetnym przykładem może być eksperyment przeprowadzony w jednej ze szkół, a polegający na tym, że klasę podzielono na 2 grupy, które były tak skompletowane aby zdolności i inteligencja uczniów były w obu grupach równe. Następnie powiedziano nauczycielowi, że będzie uczył wyjątkowo zdolną grupę uczniów przez rok i druga grupę, która jest przeciętna. I ?

Grupa wyjątkowo zdolnych osiągnęła dużo lepsze rezultaty pod koniec roku szkolnego niż grupa o której nie wyrażono takiej opinii. Nauczyciel wiedząc z kim prowadzi lekcje prawdopodobnie więcej się starał, bardziej w nie wierzył i postawił im obraz, w którym uczniowie są bardzo zdolni i ma wg. nich wysokie oczekiwania, którym musieli sprostać, jednoczenie wierząc w siebie bardziej przykładali się do pracy, byli bardziej zmotywowani i w rezultacie wypadli dużo lepiej, choć nie różnili się niczym w zdolnościach, jedyną różnicą były przekonania i oczekiwania nauczyciela, a potem wystarczyła już wiara we własne siły.

Pytanie brzmi: jak można to wykorzystać?

Stopniowa lecz systematyczna praca nad sobą, zmiana przekonań, wizji siebie i przyszłości może zrewolucjonizować życie i będzie na pewno lepszym rozwiązaniem niż próby wielkich zmian w krótkim czasie.

Odpowiedź sobie czy warto zaryzykować 🙂

Autor: Paweł Kapała