Głównym objawem zespołu lęku napadowego zwanego też lękiem panicznym bądź zespołem paniki jest pojawiający się z różną częstotliwością atak nagłego lęku o bardzo wysokim stopniu. 

Przeczytaj też:Stwardnienie rozsiane. Jakie są pierwsze objawy?

Objawy zespołu lęku napadowego

Występującemu zaburzeniu towarzyszą następujące objawy: duszności, kołatanie serca, pocenie się, ucisk w gardle, zawroty głowy, drżenie. Podczas ataku osoba, u której zdiagnozowano lęk napadowy, czuje kompletny brak wpływu na jego przebieg. Czas trwania takiego zaburzenia wynosi od kilku do kilkunastu minut. Częstość pojawiających się napadów rośnie wraz z upływem czasu. Może dojść do sytuacji, kiedy ataki paniki występują kilka do kilkunastu razy dziennie. Napad lęku jest gwałtowny i ostry a pojawiające się objawy wywołują u osoby chorej poczucie zbliżającej się śmierci. Diagnoza lęku panicznego w pierwszej fazie rozwoju choroby jest dość trudna. Osoby dotknięte zaburzeniem są przekonane, że źródłem problemu jest choroba somatyczna. Występujące objawy identyfikują głównie z chorobami serca. W początkowej fazie rozwoju chorzy nie mają pojęcia, że źródło ich problemu ma podłoże psychologiczne, dlatego upływa długi czas, nim podejmą odpowiednie leczenie lęku. Nieleczony lęk napadowy prowadzi do rozwoju agorafobii- tzw. lęku przed lękiem. Osoba zmagająca się z problemem zaczyna unikać określonych miejsc w obawie, że może w nich dojść do kolejnego ataku. Są to głównie miejsca, w których doszło do napadu paniki, a także miejsca, w których udzielenie pomocy może być utrudnione. Nasilająca się agorafobia prowadzi do całkowitego wyłączenia się z życia społecznego.

Przeczytaj też:Samotność od niej blisko do depresji

Terapia i leczenie lęku

Niebezpieczne następstwa rozwijającego się zaburzenia wymagają pomocy psychoterapeuty. Terapia lęku panicznego odbywa się przy wykorzystaniu odpowiedniej psychoterapii oraz zastosowaniu środków farmakologicznych. Powyższe metody mogą być stosowane równolegle lub pojedynczo w zależności od stopnia nasilenia problemu. W farmakoterapii do walki z problemem stosuje się leki antydepresyjne z grupy SRR i benzodiazepiny oraz leki uspokajające. Terapia poznawczo-behawioralna w przypadku leczenia lęku panicznego polega na udzieleniu wsparcia choremu, redukcji pojawiającego się napięcia. Psychoterapeuta pomaga osobie chorej zrozumieć mechanizm funkcjonowania zaburzenia. Leczenie lęku napadowego opiera się na stopniowym redukowaniu intensywności gwałtownych reakcji lękowych. Minimalizowanie narastającego lęku polega na tworzeniu sytuacji, w których chory może stawić czoło złagodzonej wersji swoich doświadczeń. Osoba, która jest w trakcie leczenia lęku, uczy się kontroli własnego oddechu i różnych technik relaksacji.

Przeczytaj też:Zespół lęku uogólnionego